ความหมายของคำว่า ' ข้าวตอกตั้ง '

ความหมายของคำว่า ' ข้าวตอกตั้ง '
ข้าวตอกตั้ง หมายถึง น. ชื่อของหวานทําด้วยข้าวตอกคลุกนํ้าตาลและมะพร้าวทําเป็นแว่น ๆ เกลือกแป้ง.

ข้าวตอกแตก
(ถิ่น-อีสาน) น. ข้าวตอก; โดยปริยายหมายถึงเสียงดังอย่างเสียงแตกของข้าวตอกที่ดังรัว เช่น เสียงพิมพ์ดีดดังอย่างข้าวตอกแตก.
ข้าวต้อง
น. ต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำ.
ข้าวตัง
น. ข้าวสุกที่ติดเป็นแผ่นเกรียมอยู่ก้นหม้อหรือกระทะ.
ข้าวตาก
น. ข้าวสุกที่ตากแห้ง.
ข้าวตู
น. ข้าวตากคั่วแล้วตําเป็นผงเคล้ากับนํ้าตาลและมะพร้าว.
ข้าวแตก
(ถิ่น-พายัพ) น. ข้าวตอก.
ข้าวแตน
น. ขนมรังแตน. (ดู รังแตน ๒).